Na łamach CHEST Journal opublikowano wyniki badania kliniczno-kontrolnego, w którym oceniano wpływ przyjmowania glikokortykosteroidów (GKS) na ryzyko wystąpienia objawowej zatorowości płucnej (ZP).

Do badania włączono 4495 osób przyjętych do szpitala w latach 1998-2008 z powodu pierwszego w życiu epizodu zatorowości płucnej. Grupę kontrolną stanowiły 16 802 osoby z ujemnym wywiadem w kierunku ZP dopasowane pod względem płci i wieku.

Wykazano, że ryzyko ZP było najwyższe w ciągu pierwszych 30 dni przyjmowania GKS (OR = 5,9; 95 proc. CI [2,9-3,9]) i malało stopniowo wraz z wydłużaniem się okresu stosowania GKS (OR po > 1 roku stosowania = 1,9; 95 proc. CI [1,3-2,9]). Przyjmowanie GKS w małych niskich dawkach (równoważnych do < 5 mg prednizolonu na dobę) wiązało się z prawie dwukrotnym wzrostem ryzyka ZP (OR = 1,8; 95 proc. CI [1,3-2,4]). Przy przyjmowaniu GKS w dawce odpowiadającej > 30 mg prednizolonu na dobę ryzyko ZP wzrastało prawie dziesięciokrotnie (OR = 9,6; 95 proc. CI [4,3-20,5]). Wykazano, że najwyższe ryzyko ZP występuje na początku sterydoterapii, bez względu na przyjmowaną dawkę GKS.

Wyniki badania wskazują, że doustne przyjmowanie GKS zwiększa ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej. ZP najczęściej występuje w pierwszym miesiącu sterydoterapii.

Autor:

lek. Ewa Witkowska