Na łamach The New England Journal of Medicine opublikowano wyniki dwóch badań III fazy, w których oceniano skuteczność sofosbuwiru (inhibitora polimerazy) w pierwszym rzucie leczenia zakażenia genotypem 1, 2 lub 3 wirusa HCV.

W pierwszym badaniu (jedna grupa, open-label) pacjentom zakażonym genotypem 1, 4, 5 lub 6 wirusa HCV (98 proc. stanowił 1 lub 4) przez 12 tygodni podawano sofosbuwir z peginterferonem alfa-2a i rybawiryną (n=327). W drugim badaniu 499 pacjentom zakażonym genotypem 2 lub 3 wirusa HCV losowo podawano sofosbuwir z rybawiryną przez 12 tygodni lub peginterferon alfa-2a z rybawiryną przez 24 tygodnie.

W pierwszym badaniu zadowalającą odpowiedź wirologiczną osiągnęło 90 proc. badanych (95 proc. CI [87 proc.-93 proc.]). W badaniu drugim natomiast wyniosła ona 67 proc. w obu badanych grupach. Odpowiedź na leczenie sofosbuwirem i rybawiryną była niższa u chorych zakażonych genotypem 3 niż 2 wirusa (56 proc. vs 97 proc.). Działania niepożądane takie jak zmęczenie, bóle głowy, nudności i neutropenia występowały rzadziej w grupie chorych leczonych sofosbuwirem niż peginterferonem.

Wyniki badań wskazują, że sofosbuwir w połączeniu z peginterferonem i rybawiryną podawany przez 12 tygodni jest skuteczny w leczeniu zakażenia wirusem HCV. U pacjentów zakażonych genotypem 2 lub 3 wirusa sofosbuwir w połączeniu z rybawiryną wykazywał podobną skuteczność leczenia co peginterferon i rybawiryna.  

Autor:

lek. Ewa Witkowska