Na łamach JAMA Internal Medicine opublikowano wyniki populacyjnego badania kliniczno-kontrolnego, w którym oceniano związek pomiędzy stosowaniem glikokortykosteroidów (GKS) a występowaniem żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ).

Do badania włączono 38 765 osób, które przebyły ŻChZZ i 387 650 osób zdrowych (grupa kontrolna). Badanych podzielono na trzy grupy w zależności od czasu jaki upłynął od stosowania GKS: grupę (1) stosującą leki obecnie (≤90 dni), (2) niedawno (91-365 dni) i (3) >365 dni od momentu rozpoczęcia badania. Dodatkowo grupa 1 została podzielona na podgrupy pacjentów „nowych” którzy pierwszą receptę na GKS otrzymali ≤90 dni od rozpoczęcia badania i pacjentów kontynuujących leczenie.

Wykazano, że przyjmowanie GKS zwiększało ryzyko ŻChZZ w grupie 1 (IRR=2,31; 95 proc. CI [2,18-2,45]), wśród pacjentów „nowych” (IRR=3,06; 95 proc. CI [2,77-3,38]), kontynuujących leczenie (IRR=2,02; 95 proc. CI [1,88-2,17]) i tych, którzy GKS stosowali niedawno (IRR=1,18; 95 proc. CI [1,10-1,26]). Ryzyko pozostawało bez zmian wśród osób z grupy 3 (IRR=0,94; 95 proc. CI [0,90-0,99]). Wskaźnik IRR wzrastał od 1,00 (95 proc. CI [0,93-1,07]) w przypadku dawki GKS równoważnej ≤10 mg prednizolonu do 1,98 (95 proc. CI [1,78-2,20]) dla dawek 1000-2000 mg i 1,60 (95 proc. CI [1,49-1,71]) dla dawek >2000 mg. Co ciekawe, ryzyko ŻChZZ wzrastało też w przypadku stosowania GKS wziewnych (IRR=2,21; 95 proc. CI [1,72-2,86]) i GKS dojelitowych (IRR=2,17; 95 proc. CI [1,27-3,71]).

Wyniki badania sugerują, że stosowanie GKS zwiększa ryzyko ŻChZZ. Ryzyko to podwyższają to też GKS o ograniczonym działaniu systemowym takie jak GKS wziewne.

Autor:

lek. Ewa Witkowska