Na łamach The Journal of the American Medical Association opublikowano wyniki badania oceniającego 20-letnią śmiertelność u chorych w wieku 18-50 lat po pierwszym w życiu udarze. Do badania włączono 959 chorych, w tym 262 po przemijającym ataku niedokrwiennym (transient ischaemic attack, TIA), 606 po udarze niedokrwiennym i 91 po epizodzie krwawienia śródmózgowego. Średni okres obserwacji wyniósł 11,1 lat.

Do końca okresu obserwacyjnego zmarło 192 badanych (20,0 proc.). Wśród chorych, którzy przeżyli ≥30 dni od epizodu naczyniowo-mózgowego skumulowana 20-letnia śmiertelność wyniosła 24,9 proc. (95 proc. CI [16,0 proc.-33,7 proc.]) w przypadku TIA, 26,8 proc. (95 proc. CI [21,9 proc.-31,8 proc.]) w przypadku udaru niedokrwiennego i 13,7 proc. (95 proc. CI [2,6 proc.-23,9 proc.]) w przypadku krwawienia śródmózgowego. Obserwowana w czasie badania śmiertelność była wyższa niż śmiertelność przewidywana (SMR [standarized mortality ratio] odpowiednio 2,6 proc., 3,9 proc. i 3,9 proc.). W przypadku udaru niedokrwiennego skumulowana 20-letnia śmiertelność była wyższa w grupie mężczyzn niż kobiet (33,7 proc. vs 19,8 proc.). Współczynnik SMR wyniósł 4,3 dla kobiet i 3,6 dla mężczyzn. Dodatkowo, we wszystkich przypadkach udaru niedokrwiennego, bez względu na etiologię, obserwowana śmiertelność przekraczała śmiertelność przewidywaną.

Wyniki badania wskazują, że 20-letnia śmiertelność wśród dorosłych chorych po udarze jest stosunkowo wysoka i istotnie przekracza śmiertelność przewidywaną.

Autor:

lek. Ewa Witkowska