Na łamach The New England Journal of Medicine opublikowano wyniki populacyjnego badania kliniczno-kontrolnego oceniającego ryzyko rozwoju choroby niedokrwiennej serca (ChNS) w wyniki radioterapii guzów piersi u kobiet.

Do badania włączono 2168 kobiet, które przeszły radioterapię z powodu raka piersi w latach 1958-2001. 1205 kobiet należało do grupy kontrolnej, grupę badaną stanowiły natomiast 963 kobiety po przebyciu istotnego incydentu sercowego (zaliczano do nich m.in. zawał serca, rewaskularyzację naczyń wieńcowych, zgon z powodu ChNS).

Średnia dawka napromieniania na całe serce wyniosła 4,9 Gy (0,03-27,72). Częstość występowania incydentów sercowych wzrastała liniowo o 7,4 proc. na każdy kolejny Gy napromieniania, który przypadł na serce (95 proc. CI [2,9-14,5], p<0,001). Początek wzrostu ryzyka obserwowany był w przeciągu pierwszych 5 lat od radioterapii i trwał aż do 3 dekady od napromieniania. Wykazano, że wzrost ryzyka ChNS był podobny u kobiet, u których w momencie radioterapii były obecne czynniki ryzyka ChNS i u kobiet nimi nie obciążonych.

Wyniki badania wskazują, że radioterapia w raku piersi zwiększa ryzyko ChNS i jest ono tym większe im większa dawka promieniowania padająca na serce. Ryzyko ChNS zaczyna wzrastać w ciągu 5 lat od leczenia i utrzymuje się przez przynajmniej 20 lat od napromieniania.

Autor:

lek. Ewa Witkowska