Na łamach The New England Journal of Medicine opublikowano wyniki wieloośrodkowego randomizowanego badania z podwójnie ślepą próbą porównującego skuteczność i bezpieczeństwo rywaroksabanu i enoksaparyny w profilaktyce przeciwzakrzepowej u chorych hospitalizowanych.

Badacze losowo przydzielali 8101 pacjentów w wieku ≥40 lat hospitalizowanych z powodu ostrej choroby do przyjmowania: (1) enoksaparyny s.c. w dawce 40 mg 1x/dobę przez 10±4 dni i następnie placebo p.o. przez 35±4 dni lub (2) placebo s.c. przez 10±4 dni i rywaroksaban p.o. w dawce 10 mg 1x/dobę przez 35±4 dni. Ocenianym punktem końcowym było występowanie zakrzepicy żylnej do 10. dnia badania (tzw. noninferiority test) i do 35. dnia badania (tzw. superiority test).

Punkt końcowy do dnia 10. wystąpił u 78/2938 chorych (2,7 proc.) przyjmujących rywaroksaban i 82/2993 chorych (2,7 proc.) przyjmujących enoksaparynę (RR=0,97, 95 proc. CI [0,71-1,31], p=0,003). Do dnia 35. wystąpienie punktu końcowego odnotowano u 131/2967 chorych (4,4 proc.) przyjmujących rywaroksaban i 175/3057 chorych (2,8 proc.) przyjmujących enoksaparynę, a następnie placebo (RR=0,77, 95 proc. CI [0,62-0,96], p=0,02). Istotne klinicznie krwawienie do dnia 10. wystąpiło u 111/3997 chorych (2,8 proc.) leczonych rywaroksabanem i 49/4001 chorych (1,2 proc.) leczonych enoksaparyną (p<0,001), do dnia 35. natomiast odpowiednio u 146 (4,1 proc.) i 67 (1,7 proc.) badanych (p<0,001).

Wyniki badania wskazują, że w profilaktyce przeciwzakrzepowej u chorych hospitalizowanych z powodu choroby ostrej rywaroksaban był nie-gorszy od enoksaparyny w przypadku profilaktyki standardowej. W profilaktyce przedłużonej rywaroksaban redukował ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej, zwiększał jednak ryzyko krwawienia. 

Autor:

lek. Ewa Witkowska