Heparyna drobnocząsteczkowa tinzaparyna dzięki swoim  specyficznym właściwościom farmakodynamicznym nie prowadzi do akumulacji aktywności anty-Xa.

Na łamach Thrombosis Research opublikowano wyniki metaanalizy porównującej tinzaparynę i antagonistów witaminy K (vitamin K antagonists, VKA) w długotrwałym leczeniu objawowej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (venous thromboembolism, VTE) ze szczególnym uwzględnieniem chorych na raka, którzy cechują się wysokim ryzykiem nawrotu zakrzepicy i wystąpienia krwawienia.

Autorzy dokonali systematycznego przeglądu randomizowanych badań porównujących długotrwałe stosowanie tinzaparyny i VKA u chorych z VTE (w sumie do metaanalizy włączono 5 badań). Oceniano częstość nawrotów VTE, występowanie poważnego krwawienia, zgony oraz tzw. korzyści kliniczne (występowanie łączne wszystkich wymienionych punktów końcowych w czasie leczenia oraz po upływie roku). 

Nie zaobserwowano różnic między badanymi grupami jeśli chodzi o ryzyko nawrotu VTE (RR=0,85 [0,55-1,31]). W grupie chorych na raka tinzaparyna w porównaniu do VKA redukowała ryzyko VTE o 38 proc. (RR=0,62 [0,30-1,31]). Ryzyko wystąpienia VTE było istotnie mniejsze w grupie leczonej tinzaparyną po upływie roku okresu follow-up (RR=0,40 [0,19-0,82], p<0,01). Częstość występowania poważnych krwawień nie różniła się pomiędzy badanymi grupami ani w całej grupie badanych ani w grupie chorych na raka.

Wyniki badania wskazują, że tinzaparyna może być dobrą alternatywą dla VKA, kiedy ich podawanie jest przeciwwskazane, a skuteczność trudna do monitorowania. Ponadto, tinzaparyna wykazuje lepszy od VKA stosunek korzyści do ryzyka u chorych na raka.

Autor:

lek. Ewa Witkowska