Przewidywalna farmakokinetyka enoksaparyny pozwala na stosowanie tego leku bez konieczności laboratoryjnego monitorowania. Jednak nawet umiarkowane upośledzenie funkcji nerek może prowadzić do kumulacji leku w organizmie. Pomimo to nadal nieznane są schematy dawkowania enoksaparyny w tej grupie pacjentów.

Na łamach Archives of Internal Medicine opublikowano wyniki badania porównującego częstość występowania krwawień u chorych z prawidłową i umiarkowanie upośledzoną funkcją nerek przyjmujących enoksaparynę.

Do badania włączono 164 chorych: 105 z prawidłową funkcją nerek (klirens kreatyniny [CrCl] >80 ml/min) i 59 z umiarkowaną niewydolnością nerek (CrCl 30-50 ml/min). Badanym podawano enoksaparynę w dawce 1 mg/kg co 12 h lub 1,5 mg/kg co 24 h. Głównym ocenianym punktem końcowym było wystąpienie istotnego krwawienia (definiowanego jako krwawienie zakończone zgonem, wymagające hospitalizacji, przedłużonego pobytu w szpitalu lub pobytu w szpitalnym oddziale ratunkowym. Drugorzędowym punktem końcowym było wystąpienie epizodu zakrzepowo-zatorowego.

Pierwszorzędowy punkt końcowy wystąpił u 6/105 chorych (5,7 proc.) z prawidłową funkcją nerek vs 13/59 chorych (22,0 proc.) z umiarkowaną niewydolnością nerek (OR=4,7, 95 proc. CI [1,7-13,0], p=0,002). Iloraz ryzyka (dla różnic ryzyka wystąpienia głównego punktu końcowego) obliczony za pomocą metod regresji logistycznej wyniósł 3,9 (95 proc. CI [0,97-15,6], p=0,55). W badanych grupach nie obserwowano epizodów zakrzepowo-zatorowych.

Wyniki badania wskazują, że ryzyko wystąpienia istotnego klinicznie krwawienia u chorych leczonych enoksaparyną jest wyższe w przypadku umiarkowanej niewydolności nerek (w porównaniu do prawidłowej funkcji nerek). Wskazuje to na konieczność opracowania odpowiednich schematów dawkowania enoksaparyny w tej grupie chorych.

Autor:

lek. Ewa Witkowska