Zapewnienie stabilności hemodynamicznej pacjenta to jeden z najważniejszych celów współczesnej intensywnej opieki medycznej.

Hydroksyetyloskrobia (HES) jest niebiałkowym koloidem zwiększającym objętość osocza. Podobnie jak powszechnie stosowany wodny roztwór chlorku sodu,  przeciwdziała hipowolemii. Który z tych preparatów należy więc wybrać?

Naukowcy w prospektywnym badaniu obejmującym ok. 7000 pacjentów, przyjętych na oddział intensywnej opieki, zbadali wynik terapeutyczny podania  6% HES lub 0,9% NaCl w resuscytacji płynowej łożyska naczyniowego. Czas badania wynosił 90 dni. Okazało się, że 597 pacjentów z 3315 (18%), którzy otrzymali HES i 566 pacjentow z 3336 (17%) po terapii 0,9% NaCl zmarło w trakcie prowadzenia obserwacji (RR w grupie z HES wyniosło 1,06, 95% CI [0,96-1,18]; p=0,26). W trakcie kontroli pacjentów, konieczność zastosowania terapii nerkozastępczej pojawiła się w przypadku  235 pacjentów z grupy z HES (7%) i 196 pacjentów z grupy z 0,9% NaCl (5,8%) (RR 1,21; 95% Cl [1,00-1,45]; p=0,04).  Uszkodzenie nerek w grupach z HES i 0,9% NaCl dotyczyło odpowiednio 34,6% i 38% (p=0,005). Niewydolność nerek dotyczyła 10,4% osób z grupy z HES i 9,2% osób z 0,9% NaCl  (p=0,12). Terapia z zastosowaniem HES powodowała więcej działań niepożądanych [5,3% vs 2,8%, p< 0,001].

Wyniki badania wskazują, że stosowanie HES wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niewydolności nerek.

Autor:

Natalia Przysucha