Zonisamid zapobiega szerzeniu się nieprawidłowych impulsów w mózgu. Czy może być równie skuteczny w leczeniu otyłości?

W przypadku niepowodzenia leczenia otyłości w oparciu o  zmianę stylu życia, pacjenci mają ograniczone możliwości terapii farmakologicznej. W poniższym badaniu poddano ocenie skuteczność terapii zonisamidu w redukcji masy ciała.

W najnowszym wydaniu Archives of Internal Medicine opublikowano wyniki prospektywnego badania z podwójnie ślepą próbą dotyczącego leczenia otyłości z wykorzystaniem leku przeciwpadaczkowego - zonisamidu. W badaniu wzięło udział 225 osób – 134 kobiet i 91 mężczyzn. Średnia wartość BMI w tej grupie wynosiła 37,6 kg/m2. Pacjenci otrzymywali codziennie placebo (n=74), 200mg zonisamidu (n=76) lub 400mg zonisamidu (n=75). Dodatkowo, każdy z uczestników badania korzystał z porady dietetyka. Okazało się, że roczna kuracja powodowała redukcję masy ciała średnio o:  -4kg (95% CI, -5,8kg do -2,3kg) w przypadku placebo, -4,4kg(95% CI, -6,1kg do -2,6kg , p=0,79 vs placebo) w przypadku stosowania zonisomidu w dawce 200mg, -7,3kg (-9,0 do -5,6kg, p=0,09 vs placebo) gdy stosowano zonisomid w dawce 400mg.  Uzyskano 5 proc. spadek masy ciała w przypadku: 23 (31,1 proc.) osób otrzymujących placebo, 26 (34,2 proc., p=0,72) osób otrzymujących zonisamid w dawce 200mg i 41 (54,7 proc., p=0,007) osób otrzymujących zonisamid w dawce 400mg. Spadek masy ciała o co najmniej 10 proc.  uzyskano odpowiednio u: 6 (8,1 proc.), 17 (22,4 proc., p=0,02) i 24 (32,0 proc., p<0,001). W trakcie terapii zonisamidem, częściej niż w przypadku placebo, pojawiały się zaburzenia psychiatryczne oraz  dotyczące przewodu pokarmowego i OUN.

Zonisamid w dawce 400mg okazał się skuteczny w redukcji masy ciała, jednocześnie jednak zwiększał ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Autor:

Natalia Przysucha