Na łamach czasopisma The Journal of the American Medical Association opublikowano wyniki badania TRILOGY ACS oceniającego funkcję płytek u chorych z ostrym zespołem wieńcowym (OZW) leczonym klopidorelem lub prasugrelem.

Do badania włączono chorych z niestabilną chorobą wieńcową lub zawałem serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI). Chorym podawano kwas acetylosalicylowy (ASA) w połączeniu z prasugrelem (10 lub 5 mg/d) lub klopidorelem (75 mg/d). Prasugrel w dawce 5 mg/d otrzymywali chorzy w wieku ≥75 lat i chorzy w wieku <75 lat z masą ciała <60 kg. Aktywność płytek mierzono za pomocą PRU (P₂Y₁₂ reaction units) na 2 h oraz 1, 3, 6, 12, 18, 24 i 30 miesięcy po randomizacji. Punktem końcowym było wystąpienie zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca lub udaru.

U badanych <75 r.ż. ważących ≥60 kg mediana wartości PRU po 30 dniach badania wyniosła 64 (IQR 33-128) (przyjmujący prasugrel) i 200 (IQR 141-260) (przyjmujący klopidogrel). Dodatkowo, różnica ta utrzymywała się przez cały okres badania. U chorych <75 r.ż. ważących <60 kg wartości PRU wyniosły odpowiednio 139 (IQR 86-203) i 209 (IQR 148-283), natomiast u chorych w wieku ≥75 lat mediana PRU wyniosła odpowiednio 164 (IQR 105-216) i 222 (IQR 148-268). Po 30 miesiącach badania punkt końcowy wystąpił u 17,2 proc. badanych przyjmujących prasugrel i u 18,9 proc. chorych przyjmujących klopidogrel. Wartości PRU nie różniły się istotnie u badanych u których nie wystąpił i wystąpił punkt końcowy.

Podsumowując, u chorych z OZW nie leczonych za pomocą rewaskularyzacji podawanie prasugrelu prowadziło do istotniejszego zmniejszenia aktywności płytek niż w przypadku podawania klopidogrelu, bez względu na wiek, masę ciała i dawkę leku.

Autor:

lek. Ewa Witkowska