Wypalenie zawodowe to termin opisujący długotrwałe uczucie wyczerpania i zmniejszonego zainteresowania sprawami  związanymi z pracą.  Większość teorii dotycząca tego zjawiska opisuje jego następujące efekty: obniżoną wydajność i jakość pracy, zwiększone ryzyko negatywnych zdarzeń (pomyłek, przeoczeń itp.), negatywne efekty zdrowotne (fizyczne i psychiczne).

Wyniki badania opublikowanego na łamach Archives of Internal Medicine dowodzą, że zawód lekarza wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wypalenia zawodowego. 

W badaniu zastosowano Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach (Maslach Burnout Inventory, MBI).  Spośród 7288 lekarzy, aż 45,8 proc. potwierdziło występowanie co najmniej jednego objawu wypalenia zawodowego. W porównaniu do grupy kontrolnej – 3442 pracowników, lekarze byli bardziej predestynowani do wystąpienia objawów  tego zespołu (37,9 proc. vs 27,8 proc.) i byli częściej niezadowoleni  z proporcji między pracą zawodową a życiem prywatnym (work-life balance) (40,2 proc. vs 23,2 proc., p < 0,001) . Okazało się również , że wypalenie dotyczy przede wszystkim tych specjalności, które jako pierwsze mają  kontakt z pacjentem (lekarze rodzinni, interniści i  lekarze medycyny ratunkowej).

Poznanie istoty wypalenia zawodowego wśród lekarzy jest kluczowe dla  ograniczenia tego zjawiska w przyszłości.  Jest to niezmiernie ważne nie tylko dla komfortu pracy personelu medycznego, ale również dla dobra pacjentów, którzy ponoszą emocjonalne skutki kontaktu ze specjalistami dotkniętymi tym syndromem.

Autor:

Natalia Przysucha