Leczenie przeciwpłytkowe jest podstawą profilaktyki pierwotnej i wtórnej ostrych zespołów wieńcowych (OZW). Wśród nich często stosowane są prasugrel i klopidogrel.

Na łamach New England Journal of Medicine opublikowano wyniki randomizowanego badania z podwójnie ślepą próbą porównującego skuteczność klopidogrelu i prasugrelu u chorych z niestabilną chorobą wieńcową lub zawałem serca NSTEMI, u których nie przeprowadza się rewaskularyzacji.

Do pierwszorzędowej analizy włączono 7243 chorych w wieku >75 lat przyjmujących kwas acetylosalicylowy (ASA). Chorym podawano prasugrel (10 mg/d) lub klopidogrel (75 mg/d), a wyniki leczenia obserwowano do 30 miesięcy. Wtórnej analizie poddano 2083 chorych w wieku ≥75 lat, którzy przyjmowali 5 mg prasugrelu na dobę lub 75 mg klopidogrelu na dobę.

Mediana okresu follow-up wyniosła 17 miesięcy. W tym czasie pierwszorzędowy punkt końcowy (zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca lub udaru) wśród badanych <75 lat wystąpił u 13,9 proc. chorych przyjmujących prasugrel i u 16,0 proc. chorych otrzymujących klopidogrel (HR=0,91; 95 proc. CI [0,79-1,05]; p=0,21). Istotne klinicznie krwotoki i krwawienia wewnątrzczaszkowe występowały z podobną częstością we wszystkich badanych grupach. Nie wykazano różnic w częstości występowania nie-krwotocznych efektów ubocznych leczenia pomiędzy badanymi grupami.

Wyniki badania wskazują, że prasugrel i klopidogrel z podobną skutecznością redukują ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych u chorych z niestabilną chorobą wieńcową i zawałem serca NSTEMI.

Autor:

lek. Ewa Witkowska