Zgodnie z najnowszymi wynikami badań Świadkowie Jehowy, u których po przebyciu operacji kardiochirurgicznych nie przeprowadzono transfuzji krwi,  nie wykazali większej ilości powikłań w porównaniu z pacjentami poddanymi tej procedurze.

Autorzy w prospektywnym badaniu obejmującym pacjentów będących Świadkami Jehowy (n=322) i pozostałych pacjentów (n=87 453, w tym 48 986  wymagało transfuzji krwi ) mieli podobny współczynnik śmiertelności podczas hospitalizacji, ale wśród Świadków Jehowy  znacząco rzadziej konieczne było  przeprowadzenie dodatkowych zabiegów, spowodowanych krwawieniem (p=0.03), niewydolnością nerek (p= 0,002) czy sepsą(p=0,006). W grupie pacjentów będących Świadkami Jehowy znacznie rzadziej  obserwowano pooperacyjne zapalenie kardiomiocytów (p=0.01)  i wymagali krótszego czasu sztucznej wentylacji (p=0.001). Istotnie statystycznie różnił się również czas prowadzenia intensywnej terapii pooperacyjnej i czas hospitalizacji (p<0,01 i p<0,01). Długoletnie przeżycie wśród Świadków Jehowy  kształtowało się na poziomie 86%, 69%, 51% i 34% po odpowiednio 5, 10, 15 i 20 latach po operacji. Tożsame  wyniki dla pacjentów, którzy wyrazili zgodę na transfuzję były następujące 74%, 53%, 35% i 23%. Świadkowie Jehowy wykazali też niższe ryzyko zgonu w okresie wczesnopooperacyjnym  (p=0,007), ale ryzyko śmierci w późniejszej fazie było podobne w obu grupach (p=0,9).

Analizując powyższe dane należy stwierdzić, że procedura transfuzji krwi jest zabiegiem, który powinien być stosowany ostrożniej niż ma to miejsce dotychczas. Być może wielu pacjentów, którym proponuje się przetaczanie krwi, wymaga jedynie ostrożnej obserwacji i opieki medycznej zarówno przed, w trakcie jak i po operacji.

Autor:

Natalia Przysucha