Cukrzyca ciążowa (gestational diabetes mellitus, GDM) niesie ze sobą ryzyko powikłań dla matki jak i dla płodu. Czy może być też czynnikiem ryzyka nietrzymania moczu po porodzie?

Na łamach British Journal of Obstetrics and Gynaecology ukazały się wyniki badania kohortowego oceniającego czy GDM może stanowić niezależny czynnik ryzyka wystąpienia poporodowego nietrzymaniu moczu u kobiet po ciąży pojedynczej. Do badania włączono 6653 kobiet, które urodziły w okresie od 2002 do 2007 roku.

Wykazano, że GDM była niezależnym czynnikiem ryzyka wszystkich typów nietrzymania moczu (OR [95 proc. CI]: wysiłkowe nietrzymanie moczu 1,97 [1,56-2,51], nietrzymanie moczu z powodu parcia naglącego 3,11 [2,18-4,43], nietrzymanie moczu typu mieszanego 2,73 [1,70-4,40]. W porównaniu do kobiet nie chorujących na GDM, ciężarne z cukrzycą prezentowały bardziej nasilone objawy wysiłkowego nietrzymania moczu nawet do 2 lat po porodzie. Silniej w tej grupie (do 6 miesięcy po porodzie) zaznaczone były też objawy nietrzymania moczu z powodu parcia naglącego i nietrzymania moczu typu mieszanego. Wyniki kwestionariusza IIQ7 (Incontinence Impact Questionnaire 7) wykazały, że u kobiet z GDM, które wymagały insulinoterapii (w porównaniu do kobiet nie leczonych farmakologicznie lub nie chorujących na GDM) istniało większe prawdopodobieństwo, że nietrzymanie moczu będzie miało znaczny wpływ na ich codzienne funkcjonowanie (p<0,05).

Podsumowując, badanie wykazało, że GDM jest niezależnym czynnikiem ryzyka poporodowego nietrzymania moczu i znacząco wpływa na jakość życia kobiet.

Autor:

lek. Ewa Witkowska