Zakrzepica żył głębokich (ZŻG) kończyn dolnych jest najczęstszą manifestacją kliniczną żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) i może obejmować żyły proksymalne lub dystalne. Dystalna ZŻG często przebiega bezobjawowo i dlatego dane na temat częstości jej występowania są skąpe.

Na łamach Thrombosis Research opublikowano wyniki badania oceniającego częstość występowania i przebieg bezobjawowej dystalnej ZŻG kończyn dolnych u chorych przyjmowanych na oddział chorób wewnętrznych.

Do badania włączono chorych hospitalizowanych z powodu chorób innych niż ZŻG, u których podczas przyjęcia przypadkowo zdiagnozowano dystalną ZŻG kończyn dolnych. Badanych leczono heparynami drobnocząsteczkowymi lub fondaparynuksem w dawkach terapeutycznych. Wizyty kontrolne odbywały się po 1, 6 i 12 tygodniach od rozpoczęcia badania.

W sumie w badaniu udział wzięło 154 chorych, z czego u 4,5 proc. wykryto proksymalną ZŻG, a u 16,2 proc. bezobjawową dystalną ZŻG. Czynnikami ryzyka wystąpienia ZŻG były: płeć żeńska (p=0,014), starszy wiek (p=0,009), zaburzenia elektrolitowe (p=0,046) i nieprawidłowe parametry nerkowe (p=0,009). Wykazano też, że z wystąpieniem dystalnej ZŻG niezależnie związana była niewystarczająca ilość ruchu badanych (OR=7,97, 95 proc. CI [2,42-26,27], p=0,001).

Podsumowując, autorzy wykazali, że bezobjawowa dystalna ZŻG występowała u prawie 1/5 badanych. Dodatkowo, unieruchomienie może służyć do wykrywania chorych z wysokim ryzykiem wystąpienia zakrzepicy.

Autor:

lek. Ewa Witkowska