Szkoccy badacze Cameron i wsp. przeprowadzili badanie, w którym oceniali jak często po przerwaniu ciąży (termination of pregnancy, TOP) zachodzi potrzeba kolejnego wykonania TOP w zależności od zastosowanych metod antykoncepcji.

Do badania włączono 986 kobiet, u których w 2008 roku wykonano TOP. Pacjentkom następnie włączano różne metody antykoncepcji i po dwóch latach oceniano, jaki odsetek kobiet powtórnie zgłaszał się od szpitala w celu wykonania TOP.

121/986 (12,3 proc.) kobiet, u których w 2008 roku wykonano aborcję, zgłosiło się w celu wykonania kolejnego zabiegu TOP dwa lata później. Najrzadziej do kolejnej niechcianej ciąży dochodziło podczas stosowania wkładek wewnątrzmacicznych i podskórnych implantów zawierających wyłącznie syntetyczny progesteron. W porównaniu do stosowania tabletek antykoncepcyjnych, OR dla powtórnego zabiegu TOP w czasie dwóch lat podczas których stosowana była wkładka wewnątrzmaciczna  lub implant podskórny wyniosło odpowiednio 0,05 (95 proc. CI [0,01-0,42], p<0,001) i 0,06 (95 proc. CI [0,01-0,23], p<0,001). Zaobserwowano też, że na implant podskórny częściej decydowały się kobiety młodsze niż te, które decydowały się na założenie wkładki wewnątrzmacicznej (p<0,001).

Podsumowując, w badaniu wykazano, że kobiety, u których wykonano TOP, w celu uniknięcia kolejnej niepożądanej ciąży powinny stosować w ramach antykoncepcji wkładkę wewnątrzmaciczną lub implant podskórny z progesteronem.

Autor:

lek. Ewa Witkowska